மாலதி டீச்ச்ர் 5

தியேட்டரிலிருந்து வீடு செல்லும் வரை மாலதி எதுவும் பேசவில்லை. நான் அவளைப் பார்க்கவே பயந்தேன். அவர்களை வீட்டில் விட்டுவிட்டு திரும்பினேன். மாலை 6 மணி வாக்கில் போன் செய்தேன். எடுக்கவில்லை. பல முறை அழைத்தேன். நோ யூஸ். ‘சாரி’ என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன். பதில் இல்லை. இரவு ‘குட்நைட்’ அனுப்பினேன். பதில் இல்லை. சாரி சாரி என்று பல முறை அனுப்பி ஓய்ந்தேன். எந்தப் பதிலும் வரவில்லை. அடுத்த நாள் பள்ளியில் சென்று பார்த்தேன். அவள் என்னைக் கண்டு கொள்ளவே இல்லை. ஒரு வாரத்திற்கு மேல் ஆனது. அவள் என்னிடம் பேசவே இல்லை. எனக்கு வாழ்க்கையே வெறுத்துப் போனது. கொஞ்சம் அடக்கி வாசித்திருக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. ஆனால் என்ன பயன்? எல்லாம் முடிந்து போனது. அவள் என்னிடம் பேசி பத்து நாட்களுக்கு மேல் ஆகியிருந்தது. வேறு வழியின்றி நானும் மெசேஜ் அனுப்புவதை நிறுத்தியிருந்தேன். ஒருநாள் இரவு அவள் நினைவில் என் தண்டு விறைத்திருந்தது. அவளை நினைத்து அதைத் தடவியபடி படுக்கையில் கிடந்தேன். நள்ளிரவில் மொபைலை எடுத்து மெசேஜ் அனுப்பினேன்.
‘மாலதி.. ஐ யம் சாரி.. ப்ளீஸ் பேசுங்க..’
பதில் வரவில்லை. ஒரு மணி நேரம் கழித்து மெசேஜ் டோன் ஒலித்தது. பாதி தூக்கத்தில் இருந்த நான் மொபைலை எடுத்துப் பார்த்தேன். அவள்தான். தூக்கம் போய் உற்சாகமாய் வாசித்தேன். திட்டியிருந்தாள்.
‘போடா பொறுக்கி நாயே.. டோன்ட் மெசேஜ் மீ’

‘சாரி மாலதி.. நான் செஞ்சது தப்புதான். மன்னிச்சிடுங்க.’
‘ஸ்டாப் இட்.. நல்ல பையன் மாதிரி நடிச்சி என்னை ஏமாத்திட்ட.. ஐ ஹேட் யூ..’
‘ப்ளீஸ் மாலதி.. மன்னிச்சிடுங்க..’
‘நீ பண்ணினதுக்கு யாரும் மன்னிக்க மாட்டாங்க..’
‘ஐ நோ.. மாலதி.. ப்ளீஸ்..’
‘டோன்ட் டாக் டு மீ.. பை’
‘சாரி சாரி ப்ளீஸ்..’
அதற்கப் பின் மெசேஜ் வரவில்லை. தூக்கமே வரவில்லை. அதிகாலை 4 மணிக்கு மீண்டும் ‘சாரி’ மெசேஜ் அனுப்பினேன். அரை மணி நேரம் கழித்து பதில் வந்தது.
‘ஐயோ.. மெசேஜ் அனுப்பாதனு சொன்னா கேக்க மாட்டியா நீ?’
‘சாரி மாலதி..’
‘இடியட் இப்போ என்ன வேணும் உனக்கு?’
‘நீங்க என்கிட்ட எப்பவும் போல பேசணும்’
‘முடியாது.’
‘ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்’
‘சரி சொல்லு’
‘தேங்ஸ்’
‘ஆமா இதுக்கு ஒன்னும் கொறச்சல் இல்ல’
‘ஹா ஹா ஹா’
‘சிரிக்காத கொன்னுடுவேன் ராஸ்கல்’
‘ஓகே சாரி..’
‘ம்ம்ம்..’
‘மாலதி....’
‘சொல்லித் தொலை’
‘ஒன்னுமில்ல..’
‘ஏய்.. என்ன சொல்லு..’
‘நத்திங்’
‘சொல்லுடா பொறுக்கி என்னமோ சொல்ல வந்த.. என்னது?’
‘வேணாம்.. நீங்க கோபப்படுவீங்க’
‘நான் ஏற்கனவே கோபமாத்தான் இருக்கேன், சும்மா சொல்லு’
‘வேணாம்ம்..’
‘கோபத்த கிளராத சொல்லுடா நாயே..’
‘ரொம்ப திட்டுறீங்க..’
‘ஆமா பின்ன இவரு பண்ற காரியத்துக்கு திட்டாம கொஞ்சுவாங்களாக்கும்? என்ன சொல்ல வந்த? அத சொல்லு’
‘ஒன்னுமில்ல.. உங்கள பாக்கனும் போல இருக்கு’
‘எதுக்கு? ’
‘தெரியல.. ஆனா பாக்கனும் போல இருக்கு..’
‘இந்த நேரத்துல என்ன பாக்க வேண்டி கெடக்கு?’
‘தெரியல.. எனக்கு பத்து நாளா உங்க நெனப்பாவே இருக்கு’
‘இருக்கும். இருக்கும்.’

---